เคล็ดลับในนิทรรศการ: ผู้บุกเบิกการถ่ายภาพ Katharina Sieverding ในเมืองดุสเซลดอร์ฟ

เมื่อคุณมองไปที่ภาพระยะใกล้ขนาดมหึมาของศิลปิน Katharina Sieverding หรือภาพใบหน้าขนาดใหญ่ในระยะใกล้ คุณจะไม่สามารถละสายตาออกไปได้ จริงๆ แล้วเรากำลังอยู่ในทศวรรษแห่งการเซลฟี่ การถ่ายภาพใบหน้าของคุณเองกลายเป็นเรื่องปกติไปแล้ว แต่การบันทึกชุดใหญ่เหล่านี้ ซึ่ง Sieverding เป็นหนึ่งในอัลบั้มแรกๆ ที่ทำในปี 1969 ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับอัลบั้มเหล่านั้นเลยเป็นเรื่องธรรมดาในยุคของเรา เมื่อคุณถ่ายเซลฟี่จากผู้อื่น คุณมักจะอยากเบือนหน้าไปทางอื่น คุณต้องการดูภาพระยะใกล้ของ Sieverding เนื่องจากมีความซับซ้อนและน่าสับสนในเวลาเดียวกัน ผู้เข้าร่วม “เอกสาร” หลายคนในภาพถ่ายขนาดใหญ่มองดูผู้ชมด้วยสายตาที่เฉียบแหลม แต่ละภาพจะแตกต่างจากภาพถัดไป ดูเหมือนพวกเขาจะกำลังตั้งคำถามกับตัวเองว่า จริงๆ แล้วฉันเป็นใครในโลกนี้?

ชุดใบหน้าของเธอในระยะใกล้และภาพถ่ายขนาดใหญ่ทำให้ศิลปินที่เกิดในกรุงปรากในปี 2484 มีชื่อเสียง สื่อการถ่ายภาพยังค่อนข้างใหม่ในวงการศิลปะในช่วงปลายทศวรรษ 1960 และยังไม่ได้รับการยอมรับมากนัก “การแสดงภาพตัวเองของ Katharina Sieverding ซึ่งเป็นใบหน้าของเธอเอง ซึ่งเราพบในซีรีส์ต่างๆ มากมาย ดูเหมือนจะทำให้เกิดความสงสัยอย่างมากเกี่ยวกับการถ่ายภาพ มันเป็นใบหน้าที่เหมือนหน้ากาก แสดงละคร มีความเป็น 'บุคคล' มากกว่าในแง่ของภาพลักษณ์ที่จัดฉากด้วยตนเองและเปิดเผยต่อสาธารณะ” อูลริเก แมตเซอร์ เขียนในแค็ตตาล็อกนิทรรศการ อย่างไรก็ตาม การถ่ายภาพตนเองจะครอบคลุมผลงานของศิลปินเพียงด้านเดียวเท่านั้น เธอยังมุ่งเน้นไปที่ประเด็นทางสังคมและการเมืองด้วยDüsseldorf K21 กำลังอุทิศนิทรรศการภาพรวมขนาดใหญ่ให้กับ Katharina Sieverding จนถึงวันที่ 23 มีนาคม 2025 ซึ่งบางส่วนจะรวมผลงานที่ไม่เคยตีพิมพ์ด้วยภัณฑารักษ์ของนิทรรศการคือ Isabelle Malz จาก North Rhine-Westphalia Art Collection ในเมืองดุสเซลดอร์ฟ เชิญชมภาพถ่าย การฉายสไลด์ ผลงาน การติดตั้งแคมเปญวิดีโอและโปสเตอร์โดยศิลปิน

สำหรับภาพระยะใกล้ของเธอ Katharina Sieverding มักจะทำงานร่วมกับ Klaus Mettig ซึ่งเป็นหุ้นส่วนระยะยาวของเธอ เธอยังถ่ายรูปโดยใช้ระบบตั้งเวลาอีกด้วย ไม่ชัดเจนเสมอไปว่าใครเป็นคนเหนี่ยวไกปืน สำหรับงานถ่ายภาพ Sieverding และ Mettig ทดลองกับการถ่ายภาพซ้อน ครอสเฟด การสะท้อน ฟิลเตอร์ และโซลาไรเซชัน เธอแสดงให้เห็นแล้วในโลกของฟิลเตอร์ก่อนดิจิทัลว่าภาพถ่ายไม่สามารถบรรยายถึงความเป็นจริงและทำให้ขอบเขตหายไปได้ งานของ Katharina Sieverding ไม่เคยจำกัดอยู่เพียงตัวงานเท่านั้น ชื่อเรื่องก็ดูเหมือนจะเป็นส่วนหนึ่งของพวกเขาเพราะเป็นการเพิ่มมิติให้กับงานอีกด้วย ผลงานของเธอไม่เคยมีการสอน กล่าวอีกนัยหนึ่ง: พวกเขาปล่อยให้มีช่องว่างมากมายสำหรับการตีความ

Katharina Sieverding ซึ่งอยู่ที่และทำงานเป็นวิทยากรเอง มีความเชื่อมั่นในความรับผิดชอบต่อสังคมของศิลปิน ผลงานของเธอซึ่งเธอวิเคราะห์การเมืองอย่างมีวิจารณญาณไม่ได้สูญเสียความเกี่ยวข้องไป ในงานภาพถ่าย “Steigbild V/1997” คุณสามารถดูการส่งเด็กกำพร้ากลับประเทศไปยังเมืองซาราเยโวได้ สถานการณ์สามารถมองเห็นได้เพียงพร่ามัวในโทนซีเปีย ภาพนี้อาจมาจากวันนี้หรือตั้งแต่ปี 1945 ซึ่งเป็นอมตะ เดิมที Sieverding ได้ผลิตผลงาน "XLI/1992 Germany กลายเป็นภาษาเยอรมันมากขึ้น" สำหรับพื้นที่สาธารณะ เบื้องหลังคำพูด คุณสามารถเห็นใบหน้าของ Sieverding ที่ล้อมรอบด้วยมีด บางทีมันอาจจะเกิดขึ้นเมื่อเธอขว้างมีดใส่เธอในละครสัตว์ “คุณต้องผ่อนคลาย” เธอเคยบอกกับ “Süddeutsche Zeitung” ชื่อเรื่องมาจากพาดหัวหนังสือพิมพ์จาก "Zeit" ซึ่งเกี่ยวกับการพัฒนาสังคมของเยอรมนีหลังการรวมประเทศและเสียงวิพากษ์วิจารณ์ยุโรป หัวข้อนี้มีความเกี่ยวข้องในปัจจุบันเช่นเดียวกับในสมัยก่อน ผลงานของ Katharina Sieverding เข้ากับยุคสมัยของเราได้อย่างลงตัว และนิทรรศการนี้ใน K21 ของดุสเซลดอร์ฟก็เช่นกัน ซึ่งคุ้มค่าแก่การเยี่ยมชมอย่างแน่นอน

ศิลปินชาวเยอรมันเกิดที่กรุงปรากในปี พ.ศ. 2484 ในฐานะลูกสาวของศิลปินและนักรังสีวิทยา และเติบโตขึ้นมาในพื้นที่รูห์ร เธอเลิกเรียนแพทย์ และหลังจากได้ตำแหน่งต่างๆ มากมาย เธอได้เข้าเรียนที่ Düsseldorf Art Academy ซึ่งเธอได้เปลี่ยนมาเรียนวิชาประติมากรรมของ Joseph Beuys ในปี 1967 เพื่อนนักเรียนของเธอรวมถึงศิลปินชาวเยอรมันผู้ยิ่งใหญ่เช่น Jörg Immendorff, Imi Knoebel, Blinky Palermo, Verena Pfisterer และ- ใช้ชีวิตและทำงานในดุสเซลดอร์ฟและเบอร์ลิน