Melody Maker: Laura Marling ในบทสัมภาษณ์

Laura Marling นั่งอยู่ที่ชั้นใต้ดินของบ้านของเธอในลอนดอน คุณสามารถเห็น: โซฟา กีตาร์ ชั้นวางไวน์ “คุณไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว” อัลบั้มใหม่ของเธอถูกสร้างขึ้นที่นี่ และเธอย้ายการบันทึกไปที่ชั้นบนเพื่อที่เธอจะได้ใกล้ชิดกับลูกสาวของเธอซึ่งเกิดเมื่อต้นปี 2566 เสมอ “Patterns in Repeat” เป็นอัลบั้มชุดที่ 8 ของ Marling และเช่นเคย อัลบั้มนี้ดึงดูดใจด้วยเพลงโฟล์คที่ลดน้อยลงและไพเราะ ซึ่งทำให้เธอโด่งดังตั้งแต่ยังเป็นวัยรุ่น และได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Grammys, Brit Awards และ Mercury Prizes ตลอดหลายปีที่ผ่านมา

ลอร่า มาร์ลิง:สำหรับคนรุ่นของฉัน รุ่นหลังจากรุ่นเบบี้บูมเมอร์ นี่เป็นคำถามที่น่าสนใจอย่างยิ่ง เพราะว่าเรามีอิสระมากมาย แต่ก็มีความเป็นไปได้ที่ไม่อาจกำหนดได้เช่นกัน ฉันไม่คิดว่ามีวิธีที่ชัดเจนในการเป็นผู้หญิง เป็นเวลานานที่ฉันรู้สึกทึ่งกับโศกนาฏกรรมที่อาจเกิดขึ้นได้

การเป็นผู้หญิงมาพร้อมกับความคาดหวังมากมาย ความคาดหวังที่ดูไม่เป็นธรรมชาติสำหรับฉัน ฉันเป็นทอมบอยที่เป็นอิสระมาก ในเรื่องราวที่ฉันพบในหนังสือหรือภาพยนตร์ ผู้หญิงมักถูกผูกมัดด้วยภาระผูกพันหรือถูกจำกัดในความเป็นอิสระของตน บางทีฉันอาจสนใจเรื่องราวเหล่านี้เพราะฉันมีความปรารถนาอย่างแรงกล้าในอิสรภาพและต้องการออกไปเห็นโลก ตอนนี้ฉันเชื่อว่าคุณไม่จำเป็นต้องใช้ชีวิตแบบผจญภัยเป็นพิเศษเพื่อที่จะมีเนื้อหาสำหรับเพลง ซึ่งเป็นสิ่งที่ดี ฉันใช้เวลาอยู่ที่บ้านมาก

ฉันเตรียมพร้อมสำหรับสิ่งที่เลวร้ายที่สุด แล้วก็เซอร์ไพรส์มาก ฉันคิดว่าตราบใดที่ฉันตั้งตารอที่จะมีลูกคนนี้ ฉันก็ต้องละทิ้งบางสิ่งที่สำคัญสำหรับฉัน เช่น งานสร้างสรรค์หรือการเดินทาง แต่ข้อจำกัดนี้ทำให้ฉันมีความปลอดภัยมาก หลังจากหลายปีที่ผมต้องประดิษฐ์สิ่งต่างๆ ขึ้นมาใหม่ทุกวัน ผมรู้สึกโล่งใจที่ได้รู้แน่ชัดว่า นั่นคือสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นในวันนี้ ใช่ ฉันจะไม่ออกทัวร์อีกต่อไป แต่นั่นไม่ใช่เรื่องเลวร้าย ฉันเคยทำมาหลายครั้งแล้ว จบน้อยแต่เริ่มมาก ฉันยังพบว่าฉันใช้ช่วงเวลาเล็กๆ น้อยๆ ที่มีอย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น

เลขที่! -หัวเราะ) คุณไม่สามารถทำได้ด้วยการกดปุ่มเพียงปุ่มเดียว ฉันรู้สึกขอบคุณที่ฉันเขียนอัลบั้มก่อนที่ลูกสาวของฉันจะเดินได้ ตอนนี้ฉันทำหน้าที่ของฉันเมื่อสามีกลับมาบ้านตอนเย็น ช่วยให้มีเป้าหมายที่เฉพาะเจาะจงมาก ฉันกำลังเขียนกองย่อยที่ต้องทำให้เสร็จทุกสัปดาห์ และมันจะเป็นเช่นนั้น ชีวิตของฉันไม่ได้ง่ายขึ้นกับการเป็นแม่ แต่ฉันชอบความเป็นกลางของทุกสิ่งที่ฉันต้องการทำให้สำเร็จ เวลาเป็นแรงผลักดันที่ดี

ความสมบูรณ์แบบไม่ใช่สไตล์ของฉัน ในอดีตมันเป็นเรื่องดีสำหรับฉันที่ได้ร่วมงานกับคนที่ผลักดันให้ฉันให้มากกว่านี้อีกหน่อยหรือทำความสะอาดเพลงให้ละเอียดยิ่งขึ้น แต่เรื่องราวของอัลบั้มนี้คือมันถูกสร้างขึ้นในบ้านของฉันพร้อมเสียงทั้งหมด ฉันไม่มีเวลามายุ่งหรือพูดคุยเรื่องนี้ในสตูดิโออยู่แล้ว

ABBA ร้องเพลงยังไงบ้าง? “ฉันลื่นไหลตลอดเวลา ฉันพยายามจับภาพทุกนาที” ฉันคิดว่าฉันเข้าใจคนรุ่นก่อนมากขึ้นแล้ว ในขณะเดียวกันฉันก็คิดมากเกี่ยวกับคนรุ่นที่จะติดตามฉัน การเปลี่ยนแปลงจากการวิปัสสนาอย่างต่อเนื่อง ซึ่งสามารถเป็นสิ่งที่ดีเท่านั้น พ่อแม่ของฉันทำอย่างนั้นได้อย่างไร? ฉันจำได้ว่าพวกเขาขับรถพาเราไปอิตาลีเพื่อพักร้อนสองสัปดาห์ จากนั้นเมื่อมีลูกสามคน พวกเขาก็ไม่มีวันหยุดเลยด้วยซ้ำ จากนั้นจะมีช่วงเวลาที่ลูกสาวของฉันตัดสินใจครั้งแรกด้วยตัวเอง เช่น จับมือพี่สาวแทนฉัน ความรู้สึกที่เหนือกว่าในครั้งนี้ถือเป็นเรื่องเร่งด่วนอย่างหนึ่ง นั่นคือการได้ใช้ชีวิตร่วมกัน - เพื่อตัวฉันเองและเพื่อเธอ เราพักอยู่ที่ลอนดอนใช่ไหม? เรากำลังย้ายไปอยู่ประเทศที่ฉันใช้ชีวิตในวัยเด็กของตัวเองหรือเปล่า?

ขณะนี้ฉันกำลังอ่าน "On All Fours" ของ Miranda July ซึ่งเป็นหนังสือที่แปลกมากและน่าสนใจมากเพราะพ่อแม่วัยรุ่นวัย 40 กว่าๆ สองคนที่พบว่าโลกภายในของพวกเขาแยกจากกัน เมื่อตอนที่ฉันยังเป็นเด็ก ชีวิตภายในของพ่อแม่ไม่สามารถเข้าถึงได้สำหรับฉัน ด้วยเหตุผลที่ดี ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าการไม่ละทิ้งชีวิตภายในของตัวเองนั้นสำคัญแค่ไหน ฉันพยายามคิดเพิ่มขึ้นทีละเจ็ดถึงสิบปี ถ้าฉันมีลูกมากกว่านี้ ฉันจะเลี้ยงพวกเขาในระยะต่อไปเพราะมันทำให้ฉันพอใจมาก ปีต่อๆ ไปจะเป็นการเกิดใหม่ ฉันหวังว่าสิ่งที่ผลักดันฉันในฐานะนักแต่งเพลงยังคงอยู่ และถ้าไม่ก็ต้องเตรียมตัวเป็นอย่างอื่น

ใช่ แต่ฉันเห็นตัวอย่างความเป็นผู้หญิงที่สวยงามมากขึ้นเรื่อยๆ หลังจากช่วงคลอดบุตร ฉันรู้สึกเหมือนกำลังมุ่งหน้าสู่จุดสูงสุด เพราะผู้หญิงที่ฉันชื่นชมมีความสวยงามมากขึ้นทุกปีที่ผ่านไป

ฉันออกจากโรงเรียนตอนอายุ 16 พ่อแม่ของฉันไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัย ฉันมักจะมีความไม่มั่นคงเล็กน้อยจนว่าฉันโง่ ฉันก็เป็นโรคดิสเล็กเซียด้วย การสะกดของฉันยังคงแย่มากจนถึงทุกวันนี้ ฉันคิดว่าฉันต้องยุติความไม่มั่นคงนี้ และฉันก็บรรลุเป้าหมายนั้น มันแสดงให้ฉันเห็นว่าฉันสามารถทำมันได้ เช่นเดียวกับที่หลายๆ คนจะเป็นได้หากพวกเขามีเวลาเหลือเฟือที่จะทำอะไรบางอย่างแบบนั้น การสะกดของฉันไม่ดีขึ้น แต่งานเขียนของฉันดีขึ้น และนั่นทำให้ฉันมีความมั่นใจในการเริ่ม Substack ฉันชอบจิตวิเคราะห์ด้วย ไม่ใช่แค่เพราะเธอช่วยฉันเป็นการส่วนตัว เธอจริงจังกับตัวเองมากจนมันโง่ มันเป็นเรื่องของอวัยวะเพศชาย! นั่นทำให้ฉันขบขัน ในขณะเดียวกัน ฉันก็เคารพการวิเคราะห์อย่างลึกซึ้ง

ฉันคิดว่าความสนใจโดยทั่วไปในด้านจิตวิเคราะห์ทำให้ฉันมีความมั่นใจมากขึ้นว่าฉันสามารถควบคุมสิ่งที่ฉันแบ่งปันกับโลกได้ เมื่อก่อนฉันเคยเป็นพลังงานที่สับสนวุ่นวายซึ่งฟังดูไม่มีตัวตนเลย แต่ฉันไม่รู้ว่าตัวเองไปสิ้นสุดที่ไหนและโลกเริ่มต้นที่ใด อะไรอยู่ภายนอกและอะไรอยู่ข้างใน ความคลาสสิกในช่วงวัย 20 ต้นๆ ของฉัน ยิ่งไปกว่านั้นคือความจริงที่ว่าฉันเป็นคนส่วนตัวและเป็นบุคคลสาธารณะ การวิเคราะห์ช่วยให้ฉันรู้สึกควบคุมสิ่งที่ฉันแชร์กับโลกได้ สิ่งที่ฉันเขียนไม่ได้อยู่นอกเขตความสะดวกสบายของฉันอีกต่อไป ฉันไม่กลัวอีกต่อไป นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมอัลบั้มนี้ถึงมีความเป็นส่วนตัวมาก